Flata kaninin viðmæld í Publisher Weekly

Sambært heimasíðuni hjá Bókadeildini er bókin Flata kaninin eftir Bárð Oskarsson, sum kom út í Kanada fyri stuttum, stendur umrødd í grein hjá Publishers Weekly á netinum: Fresh Takes: Canadian Publishing 2014 undir millumyvirskriftini Introducing Death.

http://www.publishersweekly.com/pw/by-topic/childrens/childrens-industry-news/article/64048-fresh-takes-canadian-publishing-2014.html

Tað er forlagstjórin á Owlkids Publisher, Karen Boersma, ið greiðir frá, hvussu hon kom fram á bókina. Tað var ein týskur starvsfelagi, ið hevði víst henni á bókina.
”Bókin er deiliga fjálg, tí har er ikki so nógvur tekstur, og hon fer við deyðanum við stórum samhuga, men ikki við sentimentaliteti, børn eru ikki sentimental …” sigur Karen Boesma millum annað. Vit kunnu ikki annað enn gleðast um hetta. Higartil er bókin komin út á fýra málum umframt á føroyskum, og vit bíða eftir tí fimta, tí um stutta tíð kemur hon eisini út á kekkiskum. Bókin er harumframt í uppskoti til Norðurlendsku barna- og ungdómsbókavirðislønina, sum verður latin 29. oktober í Stockholm.

Hvørvandi Havnamyndir

Ein góðveðursdag fyri nøkrum árum síðani var eg á uttanduracafé við vinfólkum í Vágsbotni. Ein mentaður vinmaður mín, Havnamaður við stórum H hugdi droymandi út móti Argjum og longur út móti Glyvursnesi, og eg sá, at okkurt ikki hóvaði honum, tá hann spurdi: Høvdu japanar funnið uppá at planerað Fujijama? Og eg veit væl hvat hann meinar við, sjálvandi skulu vit búgva onkrastaðni, men samstundis mugu vit ansa eftir og vera góð við tað, sum er serligt í okkara býi. Eg haldi, at smáu húsini í miðbýarumhvørvinum eru nakað serligt og harmist um tey, sum verða tikin niður. Sjálvandi er eitt fitt petti frá heimskenda japanska gosfjallinum, sum Hokusai og Hiroshige hava lýst í føgrum myndum, til eyðmjúku húsini hjá Kolturs Onnu og hjá Adolfi á Húsabrúgv aftan fyri Gamla Bókhandil, sum sambært heimasíðuni hjá Tórshavnar Býráð skuldu takast niður í gjár. Húsini hjá Kolturs Onnu og hjá Adolfi verða í dag niðurtikin. Hvussu gomul uppruna húsini eru veit eg ikki, men smá 200 ár er ikki heilt av leið. Húsini standa á Húsabrúgv, ella ovast í Avholdsbrekkuni, sum fyrr varð sagt. ”Avhaldið” eru húsini millum Gl. Apotek og húsini hjá Adolfi, og eru í dag vaskaríð hjá Hafnia. Jólafundurin í 1888 varð hildin í Avhaldinum, og varð meir og minni byrjanin til tjóðskaparrøðsluna í Føroyum. Kommunala heimasíðan veit einki at siga um orsøkina til hví søguligu húsini skuldi takast niður, men røddir hava verið frammi um, at Hafnia ætlar at byggja út. Nú er tað ikki soleiðis, at eg haldi, at alt skal preserverast í ævigar tíðir ella, at eg ræðist broytingar, tí tað er einki at ræðast. Heldur kann mann ræðast vantandi atlit fyri teimum dimensiónum, sum býurin nú einaferð hevur.  

Men sjálvandi kunnu vit vóna tað besta. Tað er eyðsýniliga alt vit kunnu, tí burtur sæð frá friðaðum byarpørtum á Reyni osfr., ber til at gera hvat sum helst, eisini um tú ert eigari av einari sannari Havnamynd.

 


Hansina Iversen - fernisering

Í gjár læt framsýningin Anything is a mirror hjá Hansinu Iversen upp í Listasavni Føroya. Nógv fólk vóru til upplatingina, har tey høvdu høvið at lurta eftir røðu hjá Nils Ohrt og listakvinnuni sjálvari og harumframt var frálík tónleikaframførsla hjá Dánjali á Neystabø. Her eru nakrar myndir frá vøkru framsýningini.


Gisp!


Luttakaralistin yvir framsýnarar í Gisp er ikki almannakunngjørdur enn. Men eg rokni við, at hesin listamaðurin fer at taka lut, HuskMitNavn gjørdi hesa myndina, tá heimsmeistaraskapið í fótbólti var herfyri

Fyri lesarar av teknirøðum er danska ljóðorðið Gisp neyvan ókent. Eg haldi, at tað man vera eitt tað fyrsta orðið, eg nakrantíð las - tað var í Anders And blaðnum, sum eg lærdi meg at lesa á donskum, tí tað fanst ikki á føroyskum tá og líka visti eg hví Rip, Rap og Rup søgdu hetta Gisp! í heilum, Fedtemule segði sama løgna vana, men hann segði “Hydr” eisini, sum eg í mínum føroyska høvdi úttalaði føroyskt við herdum og aspireraðum “dr” ljóði, men sum eg við barnsliga opnum lyndi allíkavæl góðtók sum eitt at teimum mongu løgnu lutunum í hesi verð.  Tað var ikki fyrr enn nógv seinni, at eg fann út av, at gisp verður nýtt fyri at eftirlíkna ljóðinum, sum kemur, tá mann missir ondina av forskrekkilsi ella tí mann er bilsin

Gisp er heitið á einum átaki og einari framsýning í Norðurlandahúsinum, har teknirøðir eru í fokus nú í heyst. Framsýningin, ið letur upp 24.oktober, er breitt bygd á teknirøðir, tvs. at tað ikki bara snýr seg  um teknirøðir í sær sjálvum, men eisini um myndlist, málningar, grafikk, tekningar og filmar hjá samtíðarlistafólkum og teknarum úr Føroyum, Íslandi, Grønlandi, Finnlandi, Svøríki og Danmark. Framsýningin miðsavnast um norðurlendska tekning bæði sum mentanarligt fyribrigdi og sum læringshøpi gjøgnum fimm tema: Krimi, mytu, gransking, sjálvsævisøgu og skemt. Við framsýningini ynskir Norðurlandahúsið at fokusera uppá ta fabulerandi síðuna av føroyskari myndlist, samstundis sum ætlanin er at fáa skúlanæmingar at brúka Norðurlandahúsið í størri mun. 

Hetta vikuskifti verður Peter Madsen (dugnaligi teknarin, sum teknaði m.a. Valhalla - hon finst forrestin á føroyskum) í Norðurlandahúsinum og greiðir frá um arbeiðið og leggur lag á. Tilmelding gongur fyri seg á heimasíðuni her: http://www.nlh.fo/Default.aspx?pageid=21127

Silja Strøm sigur aye!

 

Dagurin í dag er søguligur í Skotlandi, nú skotar skulu velja antin tey vilja vera sjálvstøðug tjóð ella tey vilja halda fram eins og áður sum partur av Stóra Bretlandi. Føroyska listakvinnan Silja Strøm úr Vestmanna býr í Glasgow, har hon er útbúgvin á kunstakademinum, og hon er als ikki í iva um hvar krossurin skal setast. Eg spyrji hana hvussu tað følist at búgva í Skotlandi í løtuni.

Silja: Tað er barasta so spennandi fyri tíðina, “Emotions are running high”, sum tey siga, á báðum síðum. Allastaðni, mann fer, er valið samrøðuevnið. Heili 97% av veljarunum hava jú skrásett seg sum veljarar, hetta er óhoyrt eftir t.d. enskum standardum. Nú er so at siga eingin munur millum Ja- og Nei-síðuna eftir nýggjastu veljarakanningini at døma. Eg haldi, at tá mann hugsar um, at ja-síðan at kalla onga umboðan hevur havt í teimum stóru miðlunum, er tað ein veldugur sigur.

Kinna: Hví kann ein føroyingur í Skotlandi vera so sannførdur í hesum máli?

Silja: Hetta snýr seg ikki um nationalismu, men um púra vanligt skynsemi. Tað eru skotar, ið eiga flestar ressoursir í Bretlandi, uttan at teir hava avgerðarrætt í mun til hvussu tær verða brúktar. Skotar hava t.d. onga ávirkan á, at kjarnorkuvápn verða fjald í The Higlands. Skotar hava ikki valt konservativt síðani í 1955, men hava allíkavæl verið stýrd av konservativum samgongum í fleiri umførum. Skotland hevur longu sína egnu lestrarskipan, sína egnu heilsuskipan, men við fleiri og fleiri skerjingum, ið verða dikteraðar úr Westminister, og alsamt fleiri privatiseringum, verður tað alsamt verri at halda hesum skipanum uppi.

 

Kinna: Hevur tú ikki á nøkrum sinni umhugsað at atkvøða nei?

Silja: Nei tað  haldi eg ikki, og Nei-valherferðin kann undir ongum umstøðum sannføra nakran. Teirra “Better together” kampagna hevur verið sera veik, haldi eg. Tey spæla bara upp á tað, tey her kalla 'fear tactics', uttan at hava nakra ítøkiliga politiska staðfesting. Hetta kemst kanska av, at teirra valherferð er undir leiðslu av eini sameining av skotska konservativa flokkinum, skotska labour og skotska liberala flokkum.

Glasgow er triðstørsti býur í Bretlandi og talið av børnum, sum liva undir fátækramarkinum er vaksið næstan 50%, síðan tey konservativu komu til maktina. Creative Scotland, skotski listagrunnurin, koyrdi leiðaran frá, tá listafólk mótmældu og hildu, at ætlanir um at umstrukturera felagið mintu um ensku skipanina, ið er strukturerað at geva kreativa ídnaðinum meira stuðul enn listini, listafólkunum og teimum listastýrdu gallaríunum, feløgunum, framsýningunum.

Silja Strøm heldur sum heild, at Skotland er eitt einastandandi land at búgva í, ikki minst tá tað kemur til list og mentan. List og listafólk eru eitt stórt tilfeingi hjá Skotlandi og listin verður vird hareftir, tí er tað kanska heldur ikki so løgið, at nógv listafólk mæla til at atkvøða: Ja! 

http://nationalcollective.com/2012/08/30/50-artists-creatives-who-support-scottish-independence/

Í sambandi við, at Commonwealth Games vóru í Glasgow í summar, vórðu 4 millonir pund aftrat lætnar listaverkætlanum um alt Skotland, og hetta kom aftrat vanliga listastuðlinum. Silja Strøm fegnast og hevur sjálv fingið nógv burtur úr lesnaðinum á akademinum og uppihaldinum herfyri í Scottish Sculpture Workshop, sum hevur ment hana nógv. Saman við íslendsku listakvinnuni Steinunn Thórarinnsdóttir hevði Silja Strøm Summarframsýningina hjá Norðurlandahúsinum í fjør, men enn hava vit nógv gott í væntu frá Silju Strøm, eg gleði meg til næstu framsýningina hjá sannførdu føroysku ja-sigara-listakvinnuni í Glasgow. 

Anything is a Mirror letur upp í dag

 

Hansina Iversen: ”Anything is a Mirror”

 

Framsýningin letur upp í dag, fríggjadag 19. sept. kl. 16:00.

Øll eru vælkomin!

Listin hjá Hansinu Iversen er klár, orkurík og sansalig og tí lætt atkomulig, men við sínum non-figurativa dámi er tað eisini torført at kenna nakað aftur í henni. Men tað er heldur ikki neyðugt. Vit kunnu bara hyggja – og kenna. Tá vit sleppa orðunum, gloyma vit okkum sjálvi. Og tá tað eisini hendir í einari fragdaruppliving, kennist tað í grundini sum tað, ið rópast lukka.

Framsýningin hongur uppi: 19. September – 30. november 2014

 

Ótroyttiligi tónleikagranskarin

Mynd: in.fo

                                                                                                                Skrivað hevur: Leif Hansen

Marianne Clausen (1947-2014)

3351 løg eru fest á blað og útgivin. Í sær sjálvum er hetta at rokna sum eitt roysni og av ómetaligum stórum týdningi fyri framtíðar gransking í evninum. Tað fyriliggja nú í fýra snotiligum bókum eitt stórt úrval av lagatilfari, sum ikki var lætt atkomuligt áður. Fyri stuttum lat Marianne so enn eina bók úr hondum, har hon savnaði tilfar úr teimum fyrstu bókunum í einum bindi. Marianne hevur verið ígjøgnum nærum allar kendar upptøkur av føroyskum fólkasangi og við stórum hegni skrivað niður á blað eitt breitt úrval av løgunum.

Nótaskriftin hevur sínar avmarkingar og langt kann sum kunnugt verða millum klingandi sálmasang, kvøðing ella skjaldrasang og nótablað. Innan tónleikaetnologiina er trupulleikin við transkriptión av slíkum slag vælkendur. Transkriptiónin verður ongantíð objektiv, men fer altíð at bera brá av tulking hjá tí, sum skrivar niður. Ein niðurskrift verður tí einans ein lýsing av einum lagi, og hvussu ávísi sangarin framførdi tað tá upptøkan varð gjørd. Vit fara heldur ongantíð identiskt at kunna framføra føroyskan dans, sálmasang ella skjaldur bara út frá nótunum. Verða løgini á nóta tiknin út úr rætta kontekstinum eru tey neyvan at kenna aftur. Men transkriberaðu løgini loyva okkum hinvegin at studera hetta ovurhonds stóra lagatilfar. Uppskriftirnar gevur okkum eina góða peiling av tónleikaliga innihaldinum, rytmu og tónalitet í løgunum. Við einum so royndum og nærlagdum nótaskrivara sum Marianne Clausen var, kunna vit verða vís í, at vit við teimum avmarkingum, sum liggja í nótaskrift, neyvan sleppa nógv nærri tónleikakelduni. Ótroyttiligi tónleikagranskarin gjørdi eitt megnar arbeiði, til gleði og gagns fyri framtíðar tónleikarar og ikki minst tónleikagranskarar.

Takk fyri, Marianne

Marianne Clausen. Foto: John Dalsgarð

Tónleikafrøðingurin, Marianne Clausen (1947-2014) er deyð 66 ára gomul eftir stutta sjúkralegu. Hon fekk Heiðursgávu Landsins fyri tveimum árum síðani fyri sítt  granskingararbeiði í føroyskum siðbundnum tónleiki. M.a. fevnir hetta arbeiði um niðurskriving av upptøkum av kingosangi, kvæðum, vísum og skjaldrum. Hetta er mentanararvur, sum hevur sín uppruna í Europa, men sum er varðveittur í sínum serliga líki her í Føroyum. Í grundgevingini fyri Heiðursgávu Landsins stóð m.a. at bøkurnar og innsavningararbeiðið aftan fyri tær má sigast at vera javnlíkt einum lívsverki í vavi og dygd. Bøkurnar eru gull verdar fyri einhvønn, ið vil arbeiða við føroyskum siðbundnum tónleiki, og tað er ikki at taka munnin ov fullan at siga, at vit her hava við verk at gera, ið hava alstóran týdning fyri føroyskan mentanararv og gransking. Umframt týdningarmikla arbeiðið við siðbundna tónleikinum, hevur Marianne gjørt munagott arbeiði við at niðurskriva løgini eftir Regin Dahl.

Tað er minni enn ein mánaði síðani, at nýggjasta bókin hjá Marianne Clausen, Føroya ljóð, varð løgd fram á móttøku í Norðurlandahúsinum, Zakaris Vang gav bæði hesa og hinar útgávurnar hjá Marianne út.

Sjálv lærdi eg Marianne at kenna fyrst í hálvfemsunum, tá eg var farin niður at lesa og sum so mong onnur sangáhugað byrjaði at syngja við Húsakórinum í Keypmannahavn. Í Húsakórinum var Marianne Clausen í mong ár tann ovurhonds passioneraði kórleiðarin. Vit vandu eina skrá tá við kórútsetingum av Kingo-sangum, hetta var fyri meg sera áhugavert og serstakt, og eg haldi sum heild, at Marianne Clausen var óalmindiliga fínur tónleikamiðlari. Í dag havi eg satt at siga eitt sindur ilt við at ímynda mær, at hon ikki er til meira. Hon verður saknað av sínum kæru, og av vinfólkum, men eisini av øllum, sum eru góð við føroyska mentan, sum hon tænti væl. - Takk fyri, Marianne.

http://www.listaportal.com/tonleikur/2014/8/23/froya-lj-er-komin-t

Declare independence


http://www.youtube.com/watch?v=pXVlQTC2yB0

Declare independence hjá Bjørk er upplagdur at spæla í hesum døgum nú hart leikar á í Skotlandi. Her er eisini ein hugleiðing hjá einum australskum journalisti, sum heldur, at skotskt fullveldi minnir hann um hjúnarskilnaðin hjá ommuni og abbanum, sum var skiljandi, men sum kom nakað seint... 

http://www.moustachemagazine.com/2014/09/the-symbolic-vs-the-pragmatic-scottish-independence/

Eiga tit ein vegg til hendan fýrin?

Dagsins mest áhugaverda áheitan kemur frá danska listamanninum HuskMitNavn, sum manglar uttandura veggir í ella uttan fyri Havn at mála á. Hann verður við á framsýning í Norðurlandahúsinum, sum Lotte Nishanti Winther skipar fyri. HuskMitNavn er eitt pseudonym fyri ein kendan danskan listamann streetartist, sum er føddur í 1975 og sum hevur sýnt fram á viðurkendum gallaríum um allan heim. Hann skrivar: “HEJ FÆRØERNE Jeg kommer snart til Thorshavn og mangler nogen udendørs-vægge at male på. Minimum 2x2 meter, nye huse, forladte huse, industribygninger, alt har interesse, også udenfor Thorshavn. Kender du til nogen eller kender du nogen folk, der måske kan hjælpe, så skriv til info@huskmitnavn.com Tak for det.”

Mentanarpolitikkur á skránni

Tóroddur Poulsen: Tjóðveldi v/s Samband

Tóroddur Poulsen: Tjóðveldi v/s Samband

Tjóðveldi brynjar seg til komandi valstríð við einari dagføring av stevnuskránni, har skapandi mentan og list er eitt øki, sum tykist verða tikið í álvara. Hetta er í hvussu so er nógv tann størsta og mest framasøkna mentanarstevnuskráin hjá nøkrum føroyskum flokki higartil. Hon er full av fínum hugskotum, eitt nú skulu játtanir til mentan og list økjast munandi, eitt Mentanar- og listaráð Føroya verður sett á stovn at umsita og samskipa allar stuðulsjáttanir innan mentanarøkið og ráðgeva politiska myndugleikanum. Nevndu stuðulsjáttanir koma frá bæði yrkis- og áhugalist, dirvið røkkur eftir øllum at døma ikki til at skilja hesi bæði rættiliga ymisku øki sundur. Tað skal bera til at tryggja listafólkum at fáa fasta starvsløn. Føroya Symfoniorkestur skal hava haldført fíggjarligt grundarlag og sømilig kor at virka undir, Tjóðleikhús Føroya verður bygt beinanvegin, og Tjóðpallur Føroya fær styrkt fíggjarligt grundarlag. 

Tað er av sonnum ringt at vera ósamd við so góðum mentanarstevnumiðum sum hesum hjá Tjóðveldi (eg seti tey øll samlað inn niðast), men spurningurin er sum altíð í politikki hvussu ítøkilig tílík lyfti eru, verða tey útint í verki, tá Tjóðveldi situr í samgongu?. 

Sambandsflokkurin situr sum kunnugt í samgongu og mentanarskráin sum Sambandsflokkurin tók við sær á val seinast sá í grundini heilt skilagóð út, sí hana her:  http://listinblog.blogspot.com/2011/10/sambandsflokkurin-fyrstur-vi.html. Umframt alt tað varðveitandi sum ein konservativur flokkur má standa fyri, tykist hugburðurin jaligur. Sambandsflokkurin ynskir at økja játtanina til Mentanargrunnin, listaskúlar og verkstovur til listafólk skulu setast á stovn, byggjast skal eitt nýtt tjóðsavn, leiklistin skal mennast, tjóðpallurin skal hava nýggj høli og síðst men ikki minst skal “Politisku myndugleikarnir skapa fíggjarligu- og mentunarligu karmarnar, og ikki stýra listini - tað er uppgávan hjá fakfólki”.

Hetta ljóðar gott ha? Trupulleikin er bara, at Sambandsflokkurin ikki hevur framt ein tann einasta av hesum málsetningum. At ein Listaskúli er settur á stovn í Havn, er ikki Sambandsflokkinum fyri at takka og støðan hjá Tjóðpallinum er enn líka út av lagi vánalig sum hon var, sama er galdandi fyri Føroya Symfoniorkestur. Sambandsmentamálaráðharrin økti onga mentanajáttan, nei, hann legði út við at minka játtanina hjá Mentanargrunninum og royndi so sum ketta upp úr høvdatrog at káva útyvir hesa skemdargerð við at bróta armslongdarregluna við eini forfordeiling av listagreinunum. – So nei, higartil kann ikki sigast, at mentanarligi innsatsurin hjá hesari samgonguni hevur imponerað nakran.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Sambandsflokkurin: Mentan (2011)

Sambandsflokkurin ynskir at styrkja mentanararvin fyri at varðveita tað virðismikla í føroyskari mentan og samleika. Harafturat ynskir flokkurin at menna listina við at skapa góðar karmar fyri listafólk og harvið geva møguleikar fyri nýskapandi mentan og list í Føroyum.

• Játtanin til Mentanargrunnin verður økt og gjørd verður langtíðarfíggjarætlan fyri grunnin. Virkisøkið grunsins skal framhaldandi vera at veita starvslønir umframt at stuðla útgávum og mentanarligum tiltøkum

• Listaskúlar og verkstovur (ateliér) til listafólk skulu setast á stovn. Hetta kann m.a. gerast í tómum skúlabygningum e.l. Møguligt skal vera hjá føroyskum eins og útlendskum listafólki, í avmarkaða tíð og við lagaligum treytum, at gista og starvast í verkstovunum

• Altjóða marknaðarførsla av føroyskari tónleikavinnu

• Byggjast skal tjóðsavn eftir tí tørvi, ið nútímans savn av slíkum slagi krevur, soleiðis at hølis- og framsýningarviðurskiftini verða nútíðargjørd. Savnið skal kunna hýsa Fornminnis-, Náttúrugripa- og Landsskjalasavninum, bæði við tí virksemi, hesir stovnar hava í dag og væntandi fara at fáa í framtíðini. Í tann mun aðrir stovnar natúrliga hoyra heima í Tjóðsavninum, skal tað vera gjørligt eisini at hýsa tí virkseminum

• Leiklistin skal mennast, so at høvi verður hjá fólki alsamt at síggja leiklist á høgum støði. Tjóðpallurin skal hava nýggj høli, skal gerast út við neyðugari tøkni, neyðugum starvsfólki, haraftrat skulu arbeiðsumstøðurnar hjá leikarunum styrkjast við starvssetanum.

Politisku myndugleikarnir skulu skapa fíggjarligu- og mentunarligu karmarnar, og ikki stýra listini - tað er uppgávan hjá fakfólki. Listin skal stuðlast av bæði tí almenna (landi og kommunum) og tí privata fyri, at hon ikki bara skal verða treytað av einari fíggingarkeldu.

 

Tjóðveldi: Skapandi mentan og list

●  Mentanar- og listapolitikkur  ●  Mentanar- og listaráð

Føroya  ●  Mál og bókmentir  ●  Skapandi list og mentan

●  Mentanarstovnar  ●  Tjóðleikhús og symfoniorkestur

●  Bókasøvn ●  Felagslív og livandi mentanararvur

 

Mentanar- og listapolitikkur

Mentan og list er at skapa, endurnýggja og viðgera felags virði í samskifti millum menniskju. Mentan og list skapa samleika og amboð at fata okkum sjálv, okkara lív, okkara søgu og samfelag og heimin kring okkum. Mentan og list bróta mørk og flyta okkum framá. Mentan og list eru grundarlagið fyri vinnu, búskapi, sosialari menning og frælsi. Íløgur í mentan og list eru íløgur í fjølbroytni, víðskygni, framtak í fólkinum og gera Føroyar sjónligar og virknar millum aðrar tjóðir í heiminum. Mentan og list eru fremsta umboðan okkara úti í heimi og skapa inntøkur til landið – bæði í sjálvum sær og við at fremja føroyskan útflutning, ferðavinnu og skapa vinnu sum heild. Vit vilja tí styrkja og áhaldandi menna ein dyggan og framsóknan mentanarog listapolitikk. Eitt týðandi amboð at fremja nýhugsandi og fakliga grundaðan mentanarpolitikk er at skipa eitt óheft Mentanar- og listaráð Føroya við fjølbroyttari umboðan úr mentanar- og listalívinum.

• Øll eiga rætt og atgongd til mentan og list.

• Sum lítil tjóð skulu vit nýta størri part av landsins fíggjarlóg til mentan og

list sammett við størri lond.

• At bond og stýring ikki verða løgd á mentanararbeiði, men at tað nælir og

veksur á frælsum grundarlagi

• Mentanar- og listaráð Føroya verður sett á stovn at umsita og samskipa allar stuðulsjáttanir innan mentanarøkið og ráðgeva politiska myndugleikanum.

• Játtanir til mentan og list verða munandi øktar, harímillum játtanir til týð ara -grunn, miðlagrunn, filmsgrunn umframt til royndarverkætlanir og nýhugs -andi verk ætlanir.

• Eggjað verður til økt samstarv og nýhugsan frá dagstovnum og skúlum og

út í mentanarstovnar.

• Mentanar- og listaútbúgvingar verða styrktar sum lærugreinir í fólka-, mið -náms-, eftir- og háskúlum og sum útbúgvingar á hægri skúlum.

• Høvundum, týðarum og listafólki annars skulu kunna tryggjast føst starvsløn, umframt at teimum verða veittar góðar umstøður at inna sítt yrki.

• Listafólki verða tryggjað skipað starvs-, lønar- og eftirlønarviðurskifti.

 

Mentanar- og listaráð Føroya

Mentanar- og listaráð Føroya skal miðvíst styrkja yrkislistina, einstøku lista -greinirnar , áhugalistina og skapandi mentanar- og frítíðararbeiðið kring landið.

Mentanar- og listaráðið kann skipast á henda hátt við eini fyrisiting við fakkønum fólki í fulltíðar starvi:

Mál og bókmentir

Føroyskt mál og føroysk mentan eru styrkt við miðvísum stríði, og tey hava fótað sær ímóti øllum forsagnum í nútímans samfelagnum. Í dag standa nýggjar av -bjóðingar fyri framman, har vitanar- og kunningarsamfelagið er veruleiki, og føroyingar skulu virka sjálvstøðugt í altjóða samstarvi.

Føroyskt mál skal mennast og eiga sess á øllum rongum og gerast fult sam -felags bært mál. Vit skulu kunna viðgera allar partar av tilveruni og allar sam -felagstættir á føroyskum, og vit skulu kunnu taka heimin til okkara á føroyskum og læra heimsins mál og mentanir gjøgnum føroyskt.

Neyðugt er at styrkja stovnar sum Nám, Kringvarpið og Søvn Landsins, so teir kunnu ganga á odda í tí miðvísa arbeiði, sum krevst, fyri at styrkja og geva føroyska málinum og mentanini ta tign í gerandisdegnum og í framtíðini, sum tað av røttum eigur.

Tjóðveldi vil

• Tilmælini í álitinum ”Málmørk” verða miðvíst sett í verk.

• Høvundum, týðarum og listafólki annars skal kunna tryggjast føst starvsløn,

umframt at teimum verða veittar góðar umstøður at inna sítt yrki.

• Týðaragrunnur verður settur á stovn.

• Stuðul til føroyska bókaútgávu og útgávu av teldutøkum tilfari á føroyskum

verður styrktur munandi.

• Fyriskipanir fyri bókaútgávu skulu gerast liðiligari.

• Stuðulsskipanirnar skulu eisini fevna um týðing av bókmentum, filmum,

spølum,telduforritum, talgildum nýtaramótum o.s.fr.

• Stuðulin til orðabókagerð og menning av orðabókatøkni og netorðabókum

verður øktur.

• Føroyskum børnum uttanlands verður veitt móðurmálsundirvísing gjøgnum

KT-samskifti og onnur undirvísing.

 

Skapandi list og mentan

Tjóðveldi vil virka fyri at styrkja og áhaldandi menna ein dyggan listapolitikk.

Íløgur í list og mentan eru íløgur í lívsgóðsku í einum sterkari samfelag. List eigur tí at vera atkomilig hjá øllum. Listaøkið fevnir breitt frá tónleiki, sjónleiki, bókmentum, myndlist til byggilist, handverkslist, sniðgeving umframt filmslist, sum telist millum listagreinirnar, ið hava góðar møguleikar eisini at røkka út í heim.

Tjóðveldi vil

• List, mentan og sangur skulu verða sjálvsagdur partur av virkseminum í barnagørðum og skúlum.

• Tryggja góðar umstøður til undirvísing í tónleiki, sjónleiki, myndlist og bók -mentum.

• Geva yrkislistafólki møguleikan at hava samansett størv, so tey lutvíst undirvísa og lutvíst eru virkandi listafólk.

• Fáa til vega listabústaðir til arbeiðsbýli at hýsa listafólki avmarkað tíðarskeið.

• Orða ein politikk fyri arkitektur og styrkja byggilistina.

• Í  øllum  almennum  byggiverkætlanum  skal  ávís  upphædd  av  byggi-kostnaðinum brúkast til keyp og uppseting av list.

• Stuðla mentanarligari og listaligari gransking og skipanum, ið virka fyri

útflutningi av føroyskari list og mentan.

• Filmsgrunnur skal setast á stovn at veita stuðul og fígging til føroyskar

filmsspírar og -framleiðarar.

• Filmsgrunnurin verður so líðandi mentur til ein veruligan filmsstovn, sum

skal gera tað møguligt at marknaðarføra føroyskan spælifilm úti í heimi.

Mentanarstovnar

Mentanarstovnarnir í samfelagnum, eitt nú Søvn Landsins, hava eina sera týðandi upp gávu í samfelagnum og mótvegis borgaranum. Tí er neyðugt við greiðari og tíðar hóskandi lóggávu á savnsøkinum. Søvn Landsins eiga sum leiðandi søvn í Føroyum at fáa góð kor at arbeiða undir. Fremsta endamál teirra er at skráseta, innsavna og varðveita okkara mentanararv og á fjølbroyttan hátt at miðla teirra vitan og veita upplýsing. Mentanararvurin á søvnum má tryggjast, so hann ikki forferst, men eisini er tøkur til komandi ættarlið.

Savnsvirksemi snýr seg í stóran mun eisini um at skapa trivnað, samleika og nýhugsan millum fólk í einum virknum nærumhvørvi, so fólk kring landið kunnu skipa sín áhuga og kenna ognarskap í at reka mentanarsøguligt virksemi. Søvn Landsins hevur yvirskipaða, fakliga ábyrgd og setir karmar, men dentur skal verða lagdur á, at hugskot, átøk og søvn sprottin úr lokalumhvørvinum og frá einstak -lingum merkja tað útinnandi og dagliga bygdasavnsvirksemið.

Sum tjóð í miðjum Norðuratlantshavi, sum hevur ment seg í og við náttúruni á sjógvi og landi, eiga vit at hugsa stórt á savnsøkinum. Vit eiga at menna nýggj søvn og útbyggja søvn, sum goyma og skapa vitan og gransking um ta ríku søgu, tær royndir, tað tilfeingið og tær avbjóðingar, ið vit hava.

Tjóðveldi vil

• Framkomið náttúrugripasavn, sjósavn, savn fyri fiskivinnu- og skipasøgu,

hvalaveiðisavn o.a. skulu mennast og útbyggjast.

• Fornminnalógin verður endurskoðað og styrkt.

• Lóg fyri listasøvn verður gjørd.

• Listasavn Føroya verður lagt undir Søvn Landsins.

• Sáttmálar verða gjørdir millum Mentamálaráðið og mentanarstovnarnar, sum útgreina uppgávur og skyldur hjá stovnunum.

• Styrkja staðbundnu søvnini og mentanarvirksemið sum heild, so hesi í størri og virknari mun samstarva og virka saman við Søvnum Landsins.

• Søvnini skulu vera virkin partur i frálæruni í fólkaskúlanum og mið náms -skúlunum.

• Søvnini verða stuðlað, so tey kunnu taka lut í gransking innanlands og úti í heimi.

• Søvnini skulu hava møguleika at samstarva við vinnufeløg og einstaklingar.

• Stig skulu takast beinavegin við talgilding at tryggja mentanararvin, m.a.

gomul dagbløð, skjøl og bandasøvn.

• Fornlutir og fornminni verða sjónligari og livandi partur av mentan og søgu

okkara.

Tjóðleikhús og symfoniorkestur

Tjóðpallur og symfoniorkestur eru mentanarframherjar, hvørs týdningur fyri

mentan, samleika og listarliga umhvørvi okkara valla kunnu yvirmetast.

Tjóðveldi vil

• Føroya Symfoniorkestri verða tryggjað haldført fíggjarligt grundarlag og

sømilig kor at virka undir.

• Tjóðleikhús Føroya verður bygt beinanvegin, og Tjóðpallur Føroya fær styrkt fíggjarligt grundarlag.

 

 

Parkeringsmentan í Havn

Skálatrøð skal ikki vera langtíðarparkeringspláss longur

Í einum viðtali, sum eg hevði við kenda danska listamannin, John Kørner, undraði hann seg øgiligt yvir bilferðsluna í miðbýnum í Havn. Hann helt tað vera fantastiska løgið við einum so fittum, vakrum og lutfalsliga lítlum miðbýi, sum samstundis var so á tremur í bilum. Bilferðslan er aggressivt til staðar í býnum, helt hann, mann má allatíð vara seg fyri bilum, súkklarar eru í lívsvanda og summastaðni er enntá eingin gongubreyt. Tað var líka við, at hann spurdi um vit føroyingar ikki hava bein at ganga á, men tað hava vit jú júst sum teir mongu danir, ið koyra bil inni í miðbýnum í Keypmannahavn. Men eg skilji væl hvat hann meinar, John Kørner, tí miðbýurin stendur til at bresta av bilum og bilosi og ofta kemur tann tankin til mín, at býurin fyrst og fremst er til tey koyrandi. Til dømis, tá eg gangi eftir Bøgøtu, har eingin gonguteigur er. Men nú eru kanska broytingar í væntu. Sambært in.fo sigur Heðin Mortensen, at tey, sum koyra til arbeiðis í Havn í bili, ikki longur skulu sleppa at parkera í Skálatrøð, ella nakra aðrstaðni í miðbýnum, í staðin ætlar hann at fáa til vega fleiri stuttíðar parkeringspláss, sum ætlandi eisini skulu skaffa pengar í kommunukassan. Heðin Mortensen sigur, at tey, sum brúka bil til arbeiðis, skulu vísast til parkeringspláss í Gundadali og longur uppi í Havnini.- Vit hava gott og ókeypis samband við býarbussum, so tað ber væl til at koyra við bussi úr Gundadali, ella longur uppi í Havnini, oman í býin - ella fólk nýta høvi til at fáa ein friskligan gongutúr um morgunin. Borgarstjórin ásannar, at higartil hevur tað verið vónleyst at fáa løgting og landsstýri at gera tær neyðugu lógarbroytingarnar, sum krevjast, so at kommunan kann yvirtaka parkeringsviðurskiftini í kommununi. Í hesum sambandi verður tosað um at seta gjaldsparkering um verk, so tey, sum parkera, rinda fyri tíðina, tey parkera. Tað skilst, at borgarstjórin vil hava alla langtíðarparkering burtur frá miðbýnum. - Skálatrøð, og onnur parkeringspláss í miðbýnum og niðri í Havnini annars, skulu ikki verða upptikin av bilum, sum standa har fyri dagin, ímeðan eigarin er til arbeiðis. Heðin Mortensen heldur, at tey, sum brúka bil til arbeiðis, heldur skulu vísast til parkeringspláss í Gundadali og longur uppi í Havnini. 

Øll nýhugsan viðvíkjandi miðbýnum er av sonnum tiltrongd, men sjálvandi mugu vit ansa eftir, at ikki taka lívið av tí lítla lívi, sum ænir eftir millum Kongabrúnna og Steinatún. Eg hugsi um handlar og frisørar og onnur, sum longu undir verandi umstøðum hava trupulleikar av parkering. Samstundis fegnist eg, tá tosað verður um at fáa bilarnar burtur av Skálatrøð, tí tað gevur mær vónir um ein nýggjan Tjóðpall. Helst eri eg ov optimistiskt, men tað ber væl til at hugsa alternativt og enntá listarligt viðvíkjandi trafikki og bilparkering. Fleiri býir brúka gjaldsparkering, sum verður staðsett í parkeringskjallarum ella parkeringstornum eitt sindur uttan fyri centrum, hesar parkeringsloysnir verða partar av kreativum býarætlanum. Hvat við at latið Trónd Patursson ella okkurt annað listafólk gjørt eitt býarmonument av einum parkeringshúsi í Havn, tað hevði ikki misklætt einum tjóðpalli ella? 



Olaf Johannessen hevur fingið høvuðsleiklutin í Mefisto

Betty Nansen Teatrið boðar frá, at Olaf Johannessen fer at spæla høvuðsleiklutin í leikinum, sum tey fara at seta upp við støði í skaldsøguni hjá Klaus Mann, Mefisto. Summi hava kanska sæð Oscar-virðislønta filmin hjá Szabó István við Klaus Maria Brandauer í høvuðsleiklutinum sum Hendrik Höfgen. Skaldsøgan hjá Klaus Mann snýr seg um týska sjónleikaran og teaturstjóran, Gustaf Gründgens og hansara viðurskifti við týsku nazistarnar, Gründgens verður mettur sum ein av tíðarinnar størstu týsku sjónleikarunum, m.a. verður hansara leiklutur sum Mephistopheles í Faust hjá Goethe tikin fram sum besta tulking av leiklutinum yvirhøvur. 

Eftir øllum at døma var tað upprunaliga Thure Lindhardt, sum átti leiklutin, men tá honum barst frá, fingu tey fatur á føroyska sjónleikaranum. Stjórin í leikhúsinum, Henrik Hartmann fegnast: ”Heldigvis kan jeg glæde mig over, at vi har været så heldige, at Olaf Johannessen har sagt ja til at spille Mefisto. Olaf er en af de bedste skuespillere herhjemme og var med i vores succesforestilling Et drømmespil. Nu glæder vi os over, at han igen er på Betty Nansen Teatret i en ny stor rolle som Mefisto.” Olaf Johannessen er en af landets mest respekterede karakterskuespillere og har gennem karrieren stået på nogle af de største scener herhjemme og i udlandet. Også på tv har han brilleriet, blandt andet i rollen som statsminister Kristian Kamper i tv-serien Forbrydelsen III. I 2013 høstede han stor succes for sin rolle som Peer Gynt på Schauspielhaus Düsseldorf i Tyskland, der indbragte ham en Faust-nominering, som er Tysklands største teaterpris.  

Í løtuni venur Olaf Johannessen ein leik hjá Adam Price við heitinum Samtale før døden, sum verður frumframførdur á Edison, annekspallinum hjá Betty Nansen leikhúsinum, í november. 

Mefisto verður framførdur á høvuðssenuni á Frederiksberg Allé í november.

Leikarar eru: Olaf Johannessen, Stine Stengade, Iben Hjejle, Kristian Halken, Anders Juul, Christiane Gjellerup Koch, Anna Stokholm, Morten Eisner, Mikkel Kaastrup-Mathew og Jens Jacob Tychsen.

 

 

 

Henrik Have er deyður

Í dag komu deyðsboðini av danska myndlistamanninum og høvundanum Henrik Have, sum var 68 ár nú hann doyði eftir drúgva sjúkralegu. Hann var ein listarlig eldsál, ið arbeiddi við málningum, standmyndum, yrkingum og bókaútgávu. Hann var sjálvlærdur listamaður og limur í listabólkinum Decembristerne. Henrik Have fekk lívslongu veitingina frá Statens Kunstfond. Hann var maðurin handan forlagið After Hand, sum m.a. hevur givið út fimm bøkur hjá Tóroddi Poulsen. Bæði myndlist og yrkingar hava støði í avantgardismuni og seinnu árini hevur hann arbeitt nógv við at sameina myndir og tekst. 

 

 

 

 

 

Søgan um eina móðir

Tá leikstjórin, Katrin Ottarsdóttir og hennara fólk, begávaði við blómum, vóru farin av pallinum í Norðurlandahúsinum í kvøld, var tað sum um, at áskoðararnir als ongan hug høvdu at reisa seg úr stólunum. Vit sótu bara har pinnastill og í skrivandi stund ivist eg enn í hvaðani lammilsið stavar, um tað er vantandi avkláring av onkrum slag, men eg haldi tað var sjokk og sorg yvir tað ræðuliga mammuportrettið, sum vit júst høvdu verið vitni til og sum vit høvdu brúk fyri at sodna.

Søgan um eina móðir hjá H.C.Andersen snýr seg sum kunnugt um eina kvinnu, sum eftir at hava ofrað alt, sína rødd, sítt hár og sítt hjartablóð fyri at fáa barn sítt aftur frá deyðanum, ásannar, at hon ikki megnar at taka dagar millum hvør skal liva og hvør skal doyggja, hon verður noydd til at hava álit á Várharra. Tað er óendalig langt millum ósjálvsøknu, romantisku ævintýrmammuna og so hesa sjálvsentreraðu veruleikammuna, sum tó hvørki hevur veruleikasans ella nakað serligt álit á Várharra. Hon hevur heldur ongan frið á sær, eingin ivi er um, at hon er sjúk, men hon er sanniliga eisini redsilsfull og órein, serliga við dóttrina, sum hon eftir øllum at døma uppfatar sum eitt slag av kappingarneyta í mun til uppmerksemið frá manninum. - Soleiðis kann mann ikki uppføra seg, hugsi eg, men tað ger hon. Hon er ein ravnamamma í orðsins sanna týdningi, og hon er álvarsliga sjúk, hennara sálarsjúka liggur tungt oman á øllum húsinum og ósemjurædda pápanum, sum óansæð hvussu fittur og kerligur hann er, ber seg at sum ein tvøga, t.d. tá hann í heilum sendir dóttrina inn til ta sjúku mammuna og harvið brúkar hana sum eitt slag av mentalum ísbrótara. Men hann tykist fullkomiliga niðurbrotin og tað er bara, tá tey bæði, faðir og dóttir hava leitað sær burtur í haga, at pápin eina løtu gerst veruligur trídimensjonalur pápi, meðan hann hjálpir gentuni at byggja upp eitt lítið steinhús til ein deyðan fuglaunga. Hetta er ein av teimum mest rørandi senunum í filminum, haldi eg.

Nýggi filmurin, LUDO, er intenst dapur og kenslan av klaustrofobiska húsinum, sum darrar av angist, fylgir áskoðaranum allan vegin til hús, heimkomin til familjuna er mann kanska eitt vet kerligari við alvan enn vanligt. Filmurin er rørandi, og leikararnir spæla allir sannførandi, ikki minst Lea Blaaberg, hon spælir traumatiseraða smágentan, sum er tvungin til at hugsa sum eitt vaksið fólk, Hildigunn Eyðfinnsdóttir er somuleiðis imponerandi sum sjúka, ódámliga konan, sum ikki dugir at elska. Okkurt tykist yvirdrivið, men soleiðis er hon, hendan mamman. Hjálmar Dam manar fram eitt kúgað menniskja, sum als ikki megnar at taka ábyrgd fyri støðuni, sum glíðir undan og í staðin spælir eina skyntilveru sum um alt er í lagið og tað riggar í løtunum, tá konan ikki er til staðar. Men í grundini er hansara svik meira álvarsligt enn tað hjá henni, tá hann leggur ábyrgdina fyri skroypiligar eydnuløtur yvir á gentuna og hevur at henni, tá løturnar bresta. Sjálvt um søgugongdin er samanhangandi soleiðis at skilja, at filmurin gongur fyri seg í ein dag og eina nátt, er talan um eitt fragmenterað listaverk, sum er ekspressivt og symbolskt og sum eisini tykist rættiliga persónligt, tó at eingin ivi kann vera um, at hetta er ein norðurlendskur filmur. Onkur stílbrøgd fáa meg at hugsa um Ingmar Bergman og hansara óunniligu lýsingar av menniskjaligum einsemi og líðing. Í fleiri førum er tað sum um, at sjónleikararnir venda sær beinleiðis til okkum áskoðarar og hetta kennist ágangandi og óbehagiligt á sama hátt sum brimið, sum brádliga og uttan ávaring flensar ljóðflatan og nervarnar á áskoðarunum. Í støðum gerst filmurin átøkur einum gysara við sjálvopnandi skuffum og blóðigum knívum, men tað er psykologiski spenningurin, sum tað snýr seg um í filminum, har einsemið kennist at kalla ítøkiligt. Vit síggja tað á persónunum, vit hoyra tað á tónleikinum og á ljóðinum og vit síggja tað á myndunum, á sjónarhornum, vinklum, vindeygum, hurðum. Endurtiknu myndirnar av húsunum uttanifrá eru hjartaskerandi, fittligu reyðu húsini verða mynd fyri hjálparleysu gentuna, sum á sama hátt sum barndómsheimið sýnist vera forlátin av allari verðini.

Filmur er kollektiv listagrein og vóru nógv fólk á pallinum í Norðurlandahúsinum, eru enn fleiri, sum hava gjørt filmin. T.d. hevur dramatiski, disharmoniski og rættiliga støðugi klavertónleikurin hjá filmskomponistinum Sune “Køter” Kølster stóran týdning fyri huglagið í filminum. Onkur heldur helst, at tónleikurin fyllir ov nógv, men hetta er tilvitað val hjá leikstjóranum og eg haldi, at tað riggar til uppøsta huglagið. Scenografiin er somuleiðis týdningarmikil, henni hevur Edward Fuglø staðið fyri við fleiri fínum detaljum í innbúgvi, myndum á vegginum og figurum. Eg eri ikki heilt greið yvir um tað er hann ella leikstjórin, sum stendur fyri avgerðini um í heilum at filma allir teir mongu fuglarnar í filminum, men talan er helst um samstarv - eg sá eisini ein avmyndaðan málning hjá scenografinum einastaðni, men har eru helst nógvir staklutir, sum eg ikki havi varnast við at síggja filmin einstaka ferð.

Eingin føroyskur filmur verður til uttan omnipresenta føroyska landslagið, sum eisini í LUDO er partur av dramatisku scenografiini og sum somuleiðis verður brúkt beinleiðis til at viðmerkja hendingagongdina. Klippið í byrjanini millum tann livandi ravnin og ein útstoppaðan ravn riggar sera væl og fær alt fyri eitt áskoðarin at kulsa, sjálvt um filmurin byrjar ein fagran summarmorgun. Sjónarmiðið og sympatiin er hjá gentuni, barninum, ið sum altíð er virkislamið og hjálparleyst í mun til livimáta og avgerðir hjá foreldrunum. 

Og ja, sanniliga er filmurin lagnutungur og melodramatiskur, men við rótfesti í søguni, sum verður søgd. Hetta ger, at tú sum áskoðari trýr uppá søguna og at tú góðtekur, at hetta er einasti máti at lýsa hendan óhugnaliga kamarleik, sum gongur fyri seg eins og í óndum dreymum og sum eingin fær gjørt nakað við fyrr enn tað er ov seint og tað er væl at merkja ov seint alla tíðina, tí soleiðis ber ikki til at liva.

 

Filmurin varð frumsýndur í Norðurlandahúsinum, men í morgin og komandi tíðina verður hann at síggja í Havnar Bio, Atlantis Bio og í hølunum hjá Kovboy Film Undir Gøtuni 10 á Sandi.

 

Mamman: HILDIGUNN EYÐFINNSDÓTTIR

Pápin: HJÁLMAR DAM

Dóttirin: LEA BLAABERG

Læknin: BÁRÐUR PERSSON

Kona læknan: GUNNVÁ ZACHARIASEN

 

Screenwriter and director: KATRIN OTTARSDÓTTIR

Cinematographer: NATASCHA RYDVALD, DFF

Cinematograper's assistant: RÓGVI RAMUSSEN

Production design: EDWARD FUGLØ

Sound recording: JÓN MCBIRNIE

Lights, script, DIT, logging and audio assisting (syncing): KENNETH JØRGENSEN

Grip/Jack-of-all-trades: SIGTÓRUR ANDREASEN

Runners: HJØRDIS H. EIDE, BARBARA HILDUBERG

Production degsign assistants: JANUS HANSEN, ANNIE EYSTBERG JENSEN

Cooks: INGE PETERSEN, ELSA PETERSEN

Producer: HUGIN EIDE

 

 

Ein seinkað yrking til New York

 Í dag er 11.september og á heimasíðuni hjá World Literature Today hugtekur yrkingin A Postponed Poem for New York hjá arabiska yrkjaranum Amjad Nasser. Nasser er føddur í 1955 í Jordon, hann hevur skrivað níggju yrkingarsavn, fýra ferðafrásagnir og eina skaldsøgu. Føroyska týðingin av yrkingini er gjørd við støði í ensku týðingini hjá Fady Joudah.

 

I

Áðrenn tað ið hendi hendi.

Eg meini, áðrenn tornini gjørdust trappur

til uppgerðardagin og heimurin varð býttur í tvær

legur, vatn og sand,

plagdi eg at ynskja, at eg var millum yrkjarar

sum bannsettu New York.

Yrkingin var næstan klár í mínum huga.

Hetta at skriva eina yrking um villskógin av asfalti og betong

er vorðin hevd síðan Lorca

(íblást av Whitman helst, ikki Gibran)

var blivin fyrsta meginregla hjá yrkjarum

sum siktaðu sína løddu yrking eftir stóra súreplinum,

sex- og pengaslanguni

hetta Babylon í okkara tíð.

Tað er ikki neyðugt at yrkjarar tveita sínar eksplosivu

sigarettstubbar í Hudson móruna

ella hóreiggja sær í fullskapi av bíligasta brennivíninum

yvir um Brooklyn brúnna, ella lurta eftir jazzýlum

í glitrandi, knívskjórutu náttini í Harlem

ella vita, at frælsisgudinnustandmyndin við einari flammu

sum ikki longur lýsur upp vongin á eini klukku

upprunaliga varð ætlað til Suez Kanalina

men tá egyptiska ríkið fór á húsagang

aftur við eftirklanginum av operuni hjá Aidu,

keypti nýggja maktin, handan fyri hav hjá arabum,

í svartskygni rópt myrka havið,

standmyndina. Og tað ger einki

um yrkjararnir taka metroina við rundum eygum

sum verja teir, ella um ikki teir taka metroina.

Tí hann er eingin yrkjari

sum ikki roynir eydnu sína við New York,

at lýsa býin, spilla hann út, hótta hann

við samkyndari lagnu, sjálvt um  hann ikki hevur sæð

terning miskunnarloysins, svørtu tárini hjá littum menniskjum,

runutu fjaðrarnir av gráum dúgvu sum

ikki kunnu brúkast til nakað uttan sum symbol fyri friðin

sum oysir úr steinsettu eygnalokunum hjá New York



II

Eg havi ongantíð verið í Amerika.

Eg kendi tað sum onnur

gjøgnum filmar, dreymir og kríggj

sum áttu í okkum – vit hvørs byrður hokna

undir vektini av metalhurlivasanum

yvir útskolanarhjólinum

av blóði og skerpingi –

til tvær upprunaligar kenslur: kærleika og hatur.

Og tá eg einaferð fann meg sjálvan

í ahornslandinum, svaraði eg ikki uppringingini

frá Ahmad, bróður mínum

sum var støðugt upptikin av tráanini

eftir gulli og dusti úr eyst og í vest

inntil hann endaði við at berjast fyri at hóra undan

aftan fyri stálbummin á einari bensinstøð

har vinmaður hansara var skotin til deyðis av einari kúlu

Eg ræddist fyri at mín flótandi gjøgnumferð

gjøgnum ovara Manhattan

fór at oyðileggja mína grummu yrking sum kókar

á mínum spakuliga eldi

av beiskleika.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Men síðan tað ið hendi hendi,

eg meini aftaná 11.september í tvey

hava falskir profetar og teirra satansku vers,
 

tá mannaættin varnaðist

við brádligari metafysiskari sorg

at okkar mannahendur, sum vit longu hava vant

til at flúgva skipað

at lenda ovast á ovurnøgduni, hesar hendur,

tá tornini sprongdust, vóru ikki veingir

men tvær sleggjur sum loddaðu

okkum niður á jørðina. Síðani tá

havi eg ikki kunnað skrivað hesa yrkingina.

Sostatt sleppur New York undan

-         fyri fyrst

enn einari ókvæmisyrking um býarinnar vertikalu fáfongd

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

 

Hetta er ein skilnaðarhvøkkur sum er lættur at spáa um.

Eg havi hug at skjóta upp

ein annan enda til yrkingina:

hasi sum flugu inn í uppreisninnar avgrund

fullir av trúgv á at teir høvdu veingir,

um teir nakrantíð skuldu vitað av

hví tað ið hendi hendi

hugsa New York í tíðini hjá orðtøkunum, ið ferðast í ring

av blóði og heroin dryppandi úr grafittimálaríum

av eitraðum soppahattum á høvdum

hjá nýggjum eftirkomarum av standmyndum, av Agent Orange

í sorgarklæðum, av tomahavkfinnum

tá tey lata eitt barnaeyga

upp í ævir.

Hugsa,

hugsa,

kanska brøvini hjá teimum ið druknaðu,

sum ørkymla vilja hava gras og ein

vatnsopa, sum eru spitølsk í lívmóðrini,

stív sum seymir í longum linjum undir einum hjartaleysum mána

sonevndi breyðbitin,

kanska stuna teirra brøv enn

í fløskum sum aldurnar hjá teimum tveimum høvunum

halda fram við at tveita aftur og fram.

 

 

 Týtt: KP

Eivør og Ginmann fáa fimm hjørtu frá ummælaranum í Politiken

Tað er ikki at gera ov nógv at at siga, at Kim Skotte er hugtikin av teimum báðum Eivør og Lennart Ginman og teirra The Color of Dark. Hann fær ikki armarnar niðri í ummælinum í Politiken,  har hann m.a. staðfestir, at Eivør hevur fingið eina musikalska rammu, sum passar til hennara stóru rødd og evni og at Ginman hinvegin hevur funnið ein sangara, sum fær gjørt hansara ógvusligastu hugskot  til veruleika. Tað er ikki annað at gera enn at ynskja til lukku við flotta ummælinum og so at leita sær útgávuna fram onkrastaðni, forrestin letur Gaffa útgávuni sama høga stjørnutal: * * * * * og ummælið frá lydtapet er somuleiðis jaligt.

http://www.lydtapet.net/2014/09/anmeldelse-ginmaneivoer-the-color-of-dark/

http://gaffa.dk/anmeldelse/87580#.VBBba0Bj-LM.facebook...

http://politiken.dk/kultur/musik/koncertanmeldelser/ECE2390891/ginmaneivoer-er-en-rygrislende-musikbegivenhed/