Listin er eitt gandað portur - ein inngongd í annan heim. Og sjálvt um ljósið blendar og er meira dreymakent enn vanligt, er ein kjarna av onkrum kendum - sum hava vit verið her áður - sum vóru vit altíð á veg.
At fáa Heiðursgávu Landsins er stórur heiður – ikki minst hjá einum ummælara – Takk fái innstillingarnevndin og landsstýrismaðurin. – Tað er serliga stuttligt at verða heiðrað á Eiði hiðan eg eri slektað.
At ummæla er at siga tað, mann heldur. Eg haldi ikki tað er so farligt. Eri uppvaksin við tílíkum livandi práti - eisini um list. Í stovuni hjá okkum hekk ein málningur hjá Hans Hansen uppi yvir sofuni. Hann var ofta uppi at venda, tí sjálvt um hann var nokk so abstraktur, tók hann myndevnisligt støði í einum býarlagi í Gongini í Havn og tað vóru tað heilt nógv, sum ikki dugdu at síggja. Og so tosaðu tey um tað. - Pápi mín elskaði málningin og sá upp til Hans í Mikladali og hesa somu listaligu passión havi eg arvað, hon er og hevur verið eitt satt vælsignilsi fyri meg.
Mítt minni knýtir seg í tað lisna og skrivaða orðið – í notur, eg havi gjørt mær og enn geri í eini roynd at fáa skil uppá og grundfesta hetta at vera til. At ummæla er eitt, men eg havi kanska altíð verið okkurt slag av listaskrivara og tá eg var fimm hevði eg lært bókstavirnir og kundi indexera alt millum himmal og jørð frá døgverðarættum til Beatlessangir.
Sum ummælari og miðlari eri eg rundað av einum øðrvísi miðlalandslagi enn í dag, tá fleiri miðlar vóru til og hartil fleiri journalistiskir skarpskjúttar, sum hildu eyga við tað politiska, men eisini við tað mentanarliga; Anna V.Ellingsgaard var millum skarpastu mentanarjournalistar. Saman við henni og fleiri øðrum góðum fólkum hevði eg ta fragd at skriva blaðið Fregnir. Har skrivaði eisini Carl Jóhan Jensen, hvørs ummæli vóru talk of the town. Og um eg ikki altíð var samd í øllum metingum, vóru hesi ummæli altíð tað fyrsta eg las, tá eg fekk fatur á blaðnum. Og so tosaðu vit um tað.
At kuratera framsýningar er kreativt – mann sleppur at spæla. Eg eri inniliga takksom fyri at vera sloppin at nærkast listini á so fjølbroyttan hátt sum eg havi sum lærari, sum rithøvundur, kurator og ummælari. Síðstnevndi leiklutur kann vera einsamallur viðhvørt. Tá tað rekur ímóti er gott at eiga systrar, sum stuðla mær í øllum. Túsund takk fyri Begga og Halldis. Somuleiðis takki eg mínum kæru vinfólkum og familju ikki minst Herlufi og Kristiani. Eg takki eisini hjartaliga starvsfelagum og øllum teimum mongu, eg havi samstarvað við um listina. Ein serlig tøkk til Steinprent og til listafólkini. - Tað er eitt privilegium at arbeiða saman við tykkum.
Nú eg standi her í kvøld, er tað við takksemi, eyðmýkt og einum mildum varhuga av lívsins ringrás, sum Tóroddur Poulsen lýsir so væl í hesari yrkingini, ið eg hervið lesi upp:
