Fríggjakvøldið var árligi mentanarheiðurin handaður í hugnaligu Kolshøll á Eiði. Eg var sjálv millum heiðurslønarmóttakararnar og fyri meg var hetta kvøldið ein serlig uppliving, sum ikki verður gloymd so leingi eg livi. Fyrireikararnir høvdu gjørt sær ómak at skipa kvøldið, so at tað bleiv serligt og sum onkur nevndi aftaná var onkur samanhangur, sum knýtti alt saman.
Bárður Oskarsson fekk Mentanarvirðisløn Landsins, Kinna Poulsen fekk Heiðursgávu landsins og Lea Kampmann fekk Virðisløn til ungt listafólk. Her eru grundgevingar og frálíkar myndir hjá Bjarna Árting Rubeksen, sum eg havi lænt frá KVF.
Í grundgevingini fyri at geva Leu Kampmann stendur: »Við sínum eyðkenda tónleiki hugtekur Lea Kampmann áhoyraran, bæði her heima og uttanlands. Ljóðførini eru ein kensluborin rødd, mettaðar gittarstrofur og stundum ein fiólstrongur. Ofta í moll. Einfalt og samansett. Lea Kampmann megnar at gera tær stóru kenslurnar einfaldar, so tær geva afturljóð hjá áhoyrarunum. Lea Kampmann varð útbúgvin á Rytmisk Konservatorium í Keypmannahavn í 2024, men longu frá ungum árum hevur hon verið virkin á tónleikapallinum. Fyrsta útgáva hennara, Common Blue, kom út í 2017. Á seinastu útgávuni, Seinferð, frá 2024 ger Lea Kampmann upp við tað skundmikla í tíðini. Lea Kampmann fær okkum at steðga á - og kanska at seta ferðina niður. Fyri sínar eyðsýndu gávur og dirvi at skapa tónleik fær Lea Kampmann Virðisløn til ungt listafólk 2025.«