Mikudagin 26. februar, kl. 20.00, var fernisering av teimum ordiliga forkunnugu á framsýning í Glyvra kirkju við verkum eftir Olivur við Neyst. Talan er um eina framsýning við málningum, vatnlitsmyndum og steinprentum. Olivur við Neyst tók sína listarligu útbúgving á Kongaliga listaháskúlanum í Keypmannahavn. Hann hevur verið virkin til fyri nøkrum fáum árum síðani. Myndevni hansara eru mangan bygda- og býarlandsløg, náttúrumyndir og myndevni av gomlu sluppini Esther úr Klaksvík. Hann málar eisini myndir frá havnaløgum og arbeiðandi fólki. Mong av hesum myndevnum eru umboðað á framsýningini.
Ferniseringin verður liður í føstugudstænastu við Meinhardi Bjartalíð. Dávur Winther, mentanarleiðari í Klaksvíkar kommunu hugleiddi um listamannin og Kór Glyvra kirkju setti dám á løtuna.
15 listaverk eru við á framsýningini, og standa tey til sølu.
Framsýningin fer at hanga uppi í uml. 2 mánaðir.
Tórbjørn Jacobsen, borgarstjóri í Runavíkar Kommunu, greiðir soleiðis frá: Har vóru nógvir listamenn um tað mundið. Á Skipasmiðjuni. Hetta var tíðin, táið stríðið stóð harðast ímillum Listaskálan, - og teir ið gingu uttanrættaðir. Olivur við Neyst var ein teirra. Eg sat modell so av og á í vikur fyri Andriasi, og um somu tíð hevur Olivur teknað/málað eina “keipumynd” av mær, visti ikki av hesum fyrrenn eg sá hana í einari listakrambúð, har eg keypti hana.
Olivur hevur sín heilt serstaka stíl, tú sær alt fyri eitt um ein málningur ella ein tekning er komin úr hansara hondum.
Føstan er byrjað og í kvøld var føstuguðstænasta í Glyvra kirkju. Meinhard Bjartalíð prædikaði. Umframt at tosa um føstuna í bíbilska kontekstinum tosaði hann um tætta sambandið, sum altíð hevur verið millum kirkjuna og listina. Tað veri seg tón- og málningalist. Kór Glyvra Kirkju sang sangirnar/sálmarnar: So elskaði Guð heimin og Nú hvíld er yvir bygd og bý. Kórið syngur aftur í Oyndarfjarðar kirkju í annaðkvøld, har kórleiðarin og pastorurin Bjartalíð eisini fer at prædika til føstuguðstænastuna.
Eftir at kórið hevði sungið, greiddi mentanarleiðarin hjá Klaksvíkar kommunu, Dávur Winther, frá málaranum, hvørs málningar, vatnmyndir og steinprent hingu í forkirkjuni. Ein sera áhugaverdur fyrilestur um ein av okkara heilt stóru listarmonnum. Framsýningin fer at hanga í kirkjuni føstuna á tamb, kann eg ætla, tí fáa mong høvi til at síggja myndirnar, sum eisini eru til sølu, tað sum ikki longu er selt, nú ferniseringin var í kvøld. Magnum opus, sluppin á fiskiveiði, var stóri málningurin á framsýningini, - annars eitt tema, sum gongur aftur hjá Olivuri, íkomið av einum túri á snelluveiði undir Íslandi við Esther fyri nakað nógvum árum síðani.
Væl fleiri enn vanligt er til føstuguðstænastur høvdu leitað sær fram eftir kirkjugøtuni í kvøld, eisini tí at framsýningin lat upp. Eftir guðstænastuna bjóðaði kirkjan kaffi og køkur og fólk spjallaðu sínámillum um myndirnar.
Fyri at venda aftur til høvdið av mær sjálvum, so keypti eg tað, hóast eg als ikki hevði biðið um at fáa tað gjørt. Kann ætla at áhugin á sølumarknaðinum hevur verið lítil, ikki orsaka av listavirðinum, men heldur man motivið hava verið ein forðing hjá Andriasi í hesum førinum.
