Orð og Tónar
/Hóskvøldið skipaði Sprotin fyri enn einum Orð og Tónar tiltaki, Solby Christiansdóttir bjóðaði vælkomin og presenteraði okkum fyri gávuríka Flóvin Viderø, sum legði fyri við sínum tónum. Síðani vóru samrøður + upplestur við ávikavist Ben Arabo og Tórodd Poulsen. Fyrrnevndi debuterar við stuttsøgusavninum, Tíðarhylkið og tað var mikið hóskandi, at tað var stuttsøguhøvundurin Sámal Soll, ið tosaði við nýklakta høvundin um íblástur og skaldsligar fyrimyndir. Eg havi ikki lisið bókina, men mær dámdi prátið, ikki minst ta ósnobbutu tilgongdina og at ein høvundur sum t.d. Ian Fleming verður nevndur - tað hendir alt ov sjaldan, at vit viðganga okkum at hava lisið tær trivialbókmentir/sjangrubókmentir, njósnarabøkur, kærleiksromanir osfr sum flest okkara hava lisið nakrar metrar av (tað havi eg í øllum førum). Í forumtaluni av bókini Tíðarhylkið stendur, at bókin hjá Ben Arabo er samfelagsatfinnandi í støðum og at m.a. leiklutirin hjá listafólkum í føroyska samfelagnum verður viðgjørdur - tað ljóðar forvitnisligt.
Eg tosaði við Tórodd Poulsen um hansara nýggja yrkingasavn Heiti og eg haldi ikki sjálv, at eg dugi væl at gera viðtal við fólk - eri møguliga ov fólkalig, men bókina Heiti havi eg lisið og endurlisið við stórari fragd. Eg skrivaði í 2017 bókina Úr Myrkrinum um Tórodd Poulsen og fekk tá váttað mín varhuga av kompleksa samanhanginum í øllum hansara fjølbroytta og velduga verki, har gerandisligar eygleiðingar av nútíð og fortíð verða tvinnaðar saman í samtíðarligum listaverkum á tremur í listaligari nýhugsan við suverenum tilfarsligum tilviti bæði tá tað kemur til orðaval, tilfar ella listaligan form yvirhøvur. Samrøðan við Tórodd hóskvøldið vardi hálvtrýss minuttir og føldist longri, men tað var sera gott at hoyra hann lesa upp og greiða frá m.a. eina av mínum yndisyrkingum á síðu 85 og 86 í yrkingasavninum Heiti.
ódnin av orðum
ger lítla nyttu
tá hon ikki
fær vrakið at tala
men afturi á hekkuni
liggur ein harmonika
og ýlir sum eitt barn
ið ikki sleppur út at spæla
hetta vrakið sum hevur
staðið á landi
longur enn nakar okkara
hevur verið á sjónum
nú seti eg hol á orðini
so yrkingin fær anda
saman við teimum sum
fáa íblástur í rottangunum
hesir gráu krónusýtarar
sum nú eru turrgeldir
putinfjepparar sum elska
at síggja ortodoxar
vodkaprestar
hálova deyðanum fyri
tí komandi kanónføðini
hoyr klokkurnar
sum reka okkum inn
í eina tvingaða tøgn
vit eru øll
partur av einum parti
vit langt síðani
hava slitið av okkum
Hygg eftir skrúvuni
sum liggur burtur frá vrakinum
og sær út sum hon heldur
at stjørnurnar á himni
síggja so tystar út