Nú skilst, at Zeta Architects vunnu kappingina hjá Tórshavnar Kommunu um skipan av torginum í Vágsbotni. Myndin hjá teimum er ein av hesum arkitektasimuleraðu ímyndunum, har sólin skínur hvønn dag í Havn, har øll eru fitt og vinarlig. Tað er fínt og Havnafólk eru av fittastu fólkum. Og Vágsbotnur trongir til eitt andlitslyft, sum kanska hevði komið av sær sjálvum um eingir bilar vóru har, men uttan bilar kunnu vit ikki liva (og hetta meini eg ikki ironiskt). Men á myndini manglar altso fyrst og fremst standmyndin hjá Hans Paula Olsen av Nólsoyar Páll. Hendan spektakulera, sera umdiskuteraða og útskeldaða, men seinni høgt elskaða kitsch-standmyndin av einari nationalari klenodiu hevur nú uppiborið sítt pláss í Vágsbotni og skal vera verandi har! Tað besta við býarplássum eru í grundini standmyndirnar. Við heilsanum úr fortíðini ríka tær okkum nútíðina. Eg havi leitað, men tað sær út til, at Nólsoyarpáll manglar á arkitektatekningini og tí havi eg sett hana inn á myndina í erva. Hon fær sólina at skína eyka nógv, sum tit síggja. Hetta er ikki fyrstu ferð standmyndin av Nólsoyarpáll er í vanda. Spurningurin er hví í allari víðu verð kommunan vil av við standmyndina. Er tað í sympati fyri politiskt korrekta og søgukorrigerandi rákinum, sum tekur niður standmyndir kring allan heim, tí tær á onkran hátt ikki passa til nútíðarinnar hetjumyndir? Neyvan! Er tað so tí, at kommunan gjarna vil leiga plássið út til stór kommersiel tiltøk sum t.d. Vágsbotnkonsertirnar? Tað kann væl vera, í niðurstøðu sigur dómsnevndin í hvussu er, at uppskotið hjá Zeta gevur møguleika til ómakaleyst at skipa og innrætta torgið til nærum eitthvørt virksemi. -Soleiðis er kapitalisman freistast mann til at murra meðan man umhugsar ein lítlan protestmarsj rundan um standmyndina í Vágsbotni.
