Listaportal

April 21, 2024

Hin seinasta temaframsýningin

April 21, 2024/ Kinna Poulsen

Fríggjadagin læt upp framsýning um kroppin í Listasavninum. Sambært kuratorinum Kirstin Helgadóttir var hetta hin seinasta av temaframsýningunum í hesum umfarinum og seinasta framsýningin í Listaskálanum í verandi líki, tí nú verður farið undir útbygging av Listasavni Føroya eins og nýggjur leiðari verður settur í næstum. Tað verður spennandi bæði so og so.

Framsýningarkonseptið snýr seg sum nevnt um kroppin. Framsýnd verða verk hjá seytjan listafólkum. Summi verk eru áhugaverd og original, onnur hevur tú onkursvegna upplivað áður í onkrum útlendskum listasavni. Í tíðindaskrivi verður staðfest, at mannakroppurin hevur verið avmyndaður til allar tíðir frá fyrstu holumyndunum til grikskar standmyndir av idealkroppum, til suðureuropeiskar málningar av naknum kroppum og so framvegis. Síðan verður spurt hvussu kroppurin sær út í føroysku listini. - Eg hugsi alt fyri eitt, at hann er hvítur, idealur og normativur uttan atlit til allan tann ymiskleika og fjølbroytni, sum mannaættin annars umboðar av fólkasløgum, av typum, av kroppum, av lýtum og brekum, búkum, kynum og kynssamleikum. Her hjá okkum er alt øgiliga straight og beint fram pent, men kuratorurin helt eina fína røða við áhugaverdum perspektivum. Hon dugir at seta upp framsýningar, ið eru grafiskt greitt skipaðar samstundis sum hon týðiliga roynir at fevna breitt í sínum úrvali eisini til verk, ið røkka út um tað kynsnormativa sum í bláa videoverkinum hjá Dan Helga í Gong, har listamaðurin er farin í eina balju av vaska seg reinan. Her eru onkur queer kensla yvir verkinum, sum eisini hómast í áhugaverdu fotomyndum hjá Edward Fuglø og Lydiu Hansen.

Mitt á gólvinum stendur ein videostandmynd hjá Jóhan Martin Christiansen, ið er áhugaverd og konfronterandi samstundis sum hon tykist rættiliga abstrakt, tí hvat snýr hetta seg um? Tað minnir um maskinkenda estetikkin, sum listamaðurin hevur arbeitt við nú í nøkur ár. Maskinir, sum skapa listupplivingar. Verkið eitur Speaking in Tongues og er myndað úr reyðum stálstongum og einum videoskermi, har sjónleikarin, Annika Johannessen við síni insisterandi nærveru ber fram ein monolog, sum er settur saman av tekstbrotum úr bíbliuni, frá poppløgum og øðrum keldum.

Eitt sindur av málningum er á framsýningini hjá m.a. Poul Horsdal, Sigrun Gunnarsdóttir og Elin Josefinu Smith, har tað serliga er mammuleikluturin, ið verður fagnaður, men tøkniliga er talan um eina lutfalsliga fjølbroytta framsýning. Tað er stuttligt at trína inn í eksperimentarium hjá Jón Sonna Jensen, sum framsýnir nøkur eldri verk í tilfari, ið minnir um okkurt lívrunnið og fekk framsýningargestir at koma í tankar um landbløðrur.

Tað er rættiliga upplagt at venda sær til Olsenbrøðurnir, tá tað snýr seg um kropp í føroyskari myndlist. Tí bæði Torbjørn og Hans Pauli (Marius kundi eisini verið við) eru okkara fremstu tulkarar av nakna menniskjafigurinum. Á framsýningini síggja vit nakrar stórar gamlar tekningar, sum Torbjørn gjørdi av standmyndum á Glyptotekinum, tá hann var um 16 ára aldur. Eg hevði heldur ynskt mær at sæð eina røð av hansara framúr portrettum og persónsmálningum, sum mann ivaleyst kundi lænt ymsastaðni. Hans Pauli er ógvuliga øðrvísi teknari, men hann hevur framsýnt tekningar á rættiliga nógvum framsýningum seinastu árini. Tað eru myndir av naknum fólkum og føroyskum landslagi, sum eru teknað yvir fleiri pappír, ið verða hongd upp saman til tess at mynda heildir, ið aftur ganga inn í eina størri heild. Uppsetingin í Listaskálanum tykist vera gjørd til tann sunnara endaveggin og riggar væl har sum eitt monumentalt verk. Framman fyri á gólvinum stendur ein rund standmynd við fleiri standandi menniskjafigurum, sum vísa hvussu væl tað liggur fyri hjá listamanninum at blása lív í tað tilfarið, sum hann arbeiðir við. Tað kann vera, at naknir figurar ikki eru uppi í tíðini í teirri kontemporeru listini, men eingin kann taka frá Hans Paula Olsen, at hann í eins mansaldur hevur verið fremsti skulptør her á landi ella at hansara Traðarmaðurin (1989) niðri á Vaglinum í Havn er eitt meistaraverk av megi, vekt og harmoni.

Framsýningin heldur fram til 30.juli. Við á framsýningini eru:

Rannvá Holm Mortensen, Sigrun Gunnarsdóttir, Guðrið Poulsen, Elin Josefina Smith, Hans Pauli Olsen, Edward Fuglø, Poul Horsdal, Erla Marita Askham, Rannva Kunoy, Alda Mohr Eyðunardóttir, Dan Helgi í Gong, Jón Sonni Jensen, Sámal Joensen-Mikines, Torbjørn Olsen, Lydia Hansen, Jóhan Martin Christiansen og Ole Wich.

Hans pauli olsen edward fuglø og annika av lofti

marita smith framman fyri málningi hjá dóttrini elin j.smith

fritjof joensen - tekningar hjá Torbirni Olsen